Samenvatting:
In deze documentaire zie je de 27 jarige Sanne die lijdt
aan: slapenloosheid, borderline en chronische depressie. Sanne is 9 jaar lang
behandeld maar het hielp niets. Sanne wil niet meer langer leven en kiest voor
zelfeuthanasie. Ze heeft dit aan haar vrienden en vader vertelt. Je krijgt
Sanne in haar laatste paar weken te zien. Sanne heeft haar hele uitvaart al gepland,
ze weet welke muziek ze wil etc. Sanne vertelt ook hoe het voor haar vader is.
Haar vader staat 100% achter haar en laat haar gaan uit liefde. Toch zie je wel
dat Sanne zich zorgen maakt om haar vader.. Sanne vertelt dat ze niet bang is
voor haar laatste minuten maar dat ze zich wel rot gaat voelen omdat ze andere
in de steek laat. Ze maakt haar huis nog een keer helemaal schoon en verft deze
zodat het voor de verkoop wat netter staat. De interviewer vraagt aan Sanne of
ze denkt dat er iets na de dood is. Sanne is ergens wel bang dat ze in een volgende
hel terecht komt, maar ze weet ook dat ze naar haar oma toe kan. Ook wordt er
gevraagd: ‘’Is er iets dat iemand kan doen om je op een andere gedachten te
brengen?’’ Sanne antwoord met: ‘’Nee sowieso niet, ik heb nog nooit twijfels
gehad, ondanks wat iedereen zegt is dit mijn keus en daar sta ik achter, deze
heb ik gemaakt, en hier voel ik me goed bij.’’ Op het einde krijg je te zien
hoe haar vader nog wat vertelt over Sanne en dat hij zich er verdrietig bij
voelt maar toch blij is dat ze dadelijk haar rust vind. Sanne is op 24 maart
2014 overleden.
Mening:
Ik vind het heel heftig.. Ik kan me niet voorstellen hoe
het is om als vader je eigen kind te moeten laten gaan op zo’n manier. Iemand
waar ze zoveel van houd er waarvoor je je best hebt gedaan je hele leven. En dat
diegene er dan voor kiest om uit het leven te stappen. Ik vind het ontzettend
knap van haar vader, dat hij dit allemaal toelaat en er ook vrede mee heeft
gemaakt. Verder vind ik het jammer om te zien dat iets zover kan komen. Toch
ben ik wel voor zelfeuthanasie. Ik vind dat als je niet meer wil leven, en na
zoveel behandelingen (of als je ontzettend oud bent, of heel erg ziek), je er
zelf voor mag kiezen of je euthanasie pleegt of niet. Deze mensen doen het toch
wel, bespaar ze dan de pijn en laat ze het doen op een pijnloze manier. Zo kijk
ik er tegenaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten